วันเสาร์ที่ 22 สิงหาคม พ.ศ. 2558

รักแท้..แพ้ไม่รัก

    ความรักเป็นสิ่งสวยงามเสมอ..ไม่มีความรักไหนที่ทำร้ายเรา..มีแต่การไม่รักกันต่างหากที่ทำร้ายเรา..ชีวิตที่ผ่านมาเราก็เคยเจอความรักทั้งที่ดีและไม่ดี..และพอคิดจะเริ่มอะไรกับใครใหม่..ก็ไม่ง่ายอย่างที่คิด เพราะผู้ชายที่เข้ามาในชีวิตนั้นมีหลากหลายแบบ..
   และเมื่อ 6 ปีที่แล้วเราก็ได้เจอผู้ชายคนหนึ่งที่เราเคยได้แต่มองกันไปมาเป็นปีๆ แต่ก็ไม่มีโอกาสได้คุยหรือได้รู้จักกัน..เขาเป็นผู้ชายสูงขาว ตี๋ๆ ชอบใส่เสื้อเชิ้ตขาว กางเกงยีนส์..ทุกครั้งที่เราเจอเค้า
   หลังจากนั้นอีกเกือบปี..วันหนึ่งเมื่อ 5 ปีก่อน..เราก็ไปเที่ยวตามปรกติ..และก็เจอเค้าแต่ก็ไม่ได้คิดอาราย รอยยิ้มที่เห็นแล้วมีความสุขทุกครั้งที่เจอ  แต่เรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น พอรุ่นพี่เรามาถึง เค้าก็เข้ามาทักทาย เค้ารุ้จักกัน และเราที่ยืนอยู่ข้างหลังเค้าแทบช๊อค..เค้ารู้จักรุ่นพี่เรา ใกล้ตัวมว๊ากกกก..และเค้าก็พากันไปคุยที่โต๊ะ..สักพักก็พากันมาแนะนำให้เรากับเค้าได้รู้จักกัน..คุยกันได้สักพัก รุ่นพี่เราก็ขอเบอร์เราให้เค้า เราก็บอกว่า..ทำไมเค้าไม่มาขอเอง เค้ามาจริง ขอตรงๆ เราก็เลยให้ ซึ่งก็คิดว่าไม่มีอะไร แต่คืนนั้น..เราสองคนเหมือนรู้จักกันมานาน..คุยเล่นกัน จนคนแถวนั้นอิจฉา คิดว่าเป็นแฟนกันจริงๆ..ความสุขมันก็สั้น หมดเวลาของซินเดอเรล่าล่ะ..เราได้เวลากลับบ้าน..ตอนแรกเค้าก็จิไปส่ง แต่เราเห็นว่าเพื่อนเค้าก็ยังอยู่..เค้าก็เดินไปส่งข้างนอก ซึ่งเราก็คิดว่า..มันคงเป็นแค่ความฝัน และเป็นฝันดี ที่ครั้งหนึ่งมีผู้ชายที่เราก็รู้สึกดีมาขอเบอร์ และได้คุย ได้รู้จักกัน..เท่านั้นมั้งงงง
   พอวันรุ่งขึ้นก็มีเบอร์แปลกๆโทรมา กลายเป็นเค้าอ่ะ..เราก็งงง เค้าบอกว่า..ไม่ดีเหรอ..เราจะได้มีเบอร์เค้าทั้งหมด..เราคุยกันหลายเนื่อง คุยกันทุกวัน คุยกันเป็นชั่วโมง เจอกันทุกวันศุกร์ที่เดิมของเราสองคน..ที่เวลาเจอกัน แม้คนจิมากมาย แต่ก็เหมือนที่ตรงนั้นมีแค่เรา เวลาผ่านไปนั้น 6-7 เดือนที่เค้าหยอดคำหวานมาตลอด สุดท้ายความจริงก็ปรากฏ..เมื่อเค้าเริ่มเงียบหายไป แล้วภาพคู่ของเค้ากับผู้หญิงที่เค้าบอกว่า..ไม่มีทางที่จะแต่งงานด้วยได้..เค้าไปถ่ายภาพงานรับปริญญาโทในวันซ้อม แต่กลับเหมือนภาพPreweddingเลยย..เราก็ต้องถอยออกมา โดยไม่ถามอาราย เราเงียบไปเป็นเดือน จนปีใหม่ เราก็ส่งข้อความอวยพรปีใหม่ปรกติ แล้วเค้าก็เป็นคนแรกที่ส่งกลับมาให้เรา หลังจากนั้น เราก็คุยกันเรื่อยๆ จนพอมาปีหลังมานี้..เราเริ่มรู้แล้วว่า..รอไปก็คงไม่มีประโยชน์ คงเป็นได้แค่เพื่อน แต่ทุกครั้งที่เรามีปัญหา เค้าจะมีวิธีการให้คำปรึกษาและช่วยเหลือเราแบบสร้างกำลังใจให้เราผ่านพ้นปัญหามาได้ตลอด..จนหลังๆเราก็ยอมรับว่า..คงคิดกันได้แบบเพื่อน เพราะผู้หญิงคนนั้นเริ่มมีตัวตนที่ชัดขึ้น
   หลายปีต่อมา..จนกระทั่งวันหนึ่งเรื่องราวที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เราไปเที่ยวกับเพื่อนแถวพัทยา แล้วเค้าโทรเข้ามาด้วยเสียงสั่นๆแบบต้องการความช่วยเหลือ ซึ่งการได้รับสายเค้า เราน่าจะดีใจสิ..แต่ครั้งนั้น เรารู้สึกแย่ไปกับเค้า เพราะผู้หญิงคนนั้นอยู่กับผู้ชายอีกคนที่รีสอร์ทแถวพัทยา แต่เขานั้นอยู่ต่างจังหวัด เค้าแทบจะขับรถกลับมา แต่เราห้ามไว้ แล้วบอกให้เค้าใจเย็นๆ ซึ่งเราก็เสียใจไปกับเค้าด้วย ซึ่งเราก็คุยกับเค้าตลอดทาง และเกือบทั้งคืน เค้านอนไปนิดเดียว พอสว่างก็รีบกลับมาเคลียร์  ผู้หญิงบอกว่าต้องการไปจบกับผู้ชายคนนั้น ทั้งๆที่กำลังจิเป็นวันเกิดของเค้า เค้าเศร้าและเสียใจมาก สุดท้ายก็เลิกกัน เราก็ได้แต่ปลอบและคอยให้สติ ซึ่งเราก็แอบคิดนะ..ว่าการรอของเรา อยู่เพื่อปลอบใจเค้าในวันที่เค้าเจ็บสุดๆๆน่าจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดดในตอนนั้น ผ่านมาประมาณเดือน..ผู้หญิงคนนั้นก็กลับเข้ามา..เราโกรธเค้ามาก ที่ให้อภัยกับคนที่ทำร้ายตัวเองขนาดนั้น กลืนน้ำลายตัวเองชัดๆ แต่เราก็ต้องปล่อยเขา เพราะเขาบอกเราว่า..จะเป็นแค่เพื่อนกับผู้หญิงคนนั้น เราก็พอเข้าใจนะ..แต่พอเค้าเริ่มแข็งแรง เค้าก็เริ่มมีสาวๆเข้ามา จนเราเองก็เริ่มไม่แน่ใจว่า..จะอยู่ตรงนี้ในฐานะอะไร..เพราะคนที่ทำเค้าเจ็บเค้ายังให้อภัย แถมยังมองหาคนใหม่ๆ แล้วคนๆนี้ที่อยู่กับเค้าเสมอ และไม่เคยทำร้ายเค้าสักครั้ง..มันคืออะไร เราทำใจ และรอเวลาที่เราอยากเห็นเค้าเข้มแข็งมากกว่านี้ แม้จะเป็นได้แค่เพื่อนเราก็ยอม
    แต่สิ่งที่เราไม่เคยคิดว่าจะเกิดขึ้นกับเรา เค้าหรือใครก็ไม่รู้ unfriend เราใน fb..เราโกรธและเสียใจมาก..เพราะทำไมเค้าต้องทำแบบนี้ ทำร้ายจิตใจและความรู้สึกกันทำไม แม้คำว่าเพื่อน เราก็ให้กันไม่ได้หรืออย่าง แต่ก็ยังอยากรับรู้เหตุผลจากเค้า..เรารอโอกาสสุดท้าย มันคือเมื่อวานวันเกิดเค้า ซึ่งไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาเงียบหาย จนเราต้องบอกกับตัวดองแล้วว่า จากนี้ไป..เราจะยอมรับความจริง..ว่า..ไม่ว่าเมื่อไหร่ สถานการณ์ใดๆ จะอยู่ในฐานะไหน..เค้าไม่เคยคิดกับเรามากกว่าคำว่าเพื่อน และที่สำคัญ..เราต้องจำไว้ว่า..เค้าไม่เคยรักเราตั้งแต่แรกอยู่แล้ว..ที่ผ่านมา..ความดีของเรามันไม่เคยมีค่าสำหรับเค้าเลย..เค้าเคยมีเราตลอด.. แต่เราไม่เคยมีเค้าเลยสักครั้ง ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆและไม่ดีที่เกิดขึ้นระหว่างเราสองคน.. วันนี้มันจะเป็นแค่ความทรงจำ..ตลอดไป ขอบคุณความไม่รักที่ทำให้รู้ว่า..รักแท้ที่แค่อยากเห็นเค้ามีความสุขมันมีค่าแค่ไหน..ขอบคุณนะคะ..ตาบ๊อง^_^

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น